یک بار برای همیشه بهانه را از دست دشمن بگیرید 

خبر حرفه ای/ هرچند این روزها بحث های گوناگونی در محافل کارشناسی و مردمی درباره هزینه ـفایده ی داشتن صنعت هسته‌ای و راه های پیشگیری یا مقابله با مکانیسم ماشه یا سایر تحریم های خارجی مطرح است و بعضی حتی این پرسش را مطرح می‌کنند که چگونه میتوان سایه جنگ و امکان تکرار تجاوز رژیم صهیونی را برای همیشه از سر این آب و خاک دور کرد اما کمتر کسی است که از هزینه -فایده ی ماندن کشورمان در پیمان ان پی تی صحبت کند و بسیاری از مشکلاتی را که طی سالیان اخیر بر سر این اقتصاد و کشور آمده است را ناشی از ماندن کشورمان در پیمان ان پی تی بداند…

متاسفانه تداوم دودلی و گاهی بی تصمیمی درباره ماندن، تعلیق یا خروج از پیمان عدم اشاعه اتمی یا همان ان پی تی (NPT) موجب شده به اصطلاح جای شاکی و متهم عوض بشود به طوری که برخی ناخواسته یا مغرضانه این اندیشه را مطرح یا حتی ترویج میکنند که سیاست اصرار بر داشتن صنعت هسته‌ای موجب خیلی از مشکلات و حتی جنگ تحمیلی ۱۲ روزه شده است ، درحالی که کمتر این موضوع مورد بررسی و مداقه قرار می‌گیرد که چقدر دودلی ها درباره برخورد قاطع با استانداردهای دوگانه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی موجب بروز این مشکلات و بهانه دادن به دست دشمنان ما برای تعرض به منافع نظام و صنعت هسته‌ای شده است و به اصطلاح پالس ضعف برای دشمنان این نظام فرستاده است ؟

هیچ عقل سلیمی نیست که تردید کند مشکل اصلی دشمنان و در راس آنها آمریکا و اسرائیل با نظام ما در داشتن صنعت هسته‌ای نیست ، بلکه مسأله اصلی آنها در اندیشه و ایدئولوژی حاکم بر این نظام انقلابی است و انرژی هسته ای بهانه‌ای برای آنان درجهت ضربه زدن به نظام اسلامی ماست که توانسته هژمونی مطلوب آنان را در منطقه و جهان به هم بریزد و اندیشه مقاومت و برهم زدن نظام تک قطبی را دنبال کند،بنابراین در چنین شرایطی داشتن صنعت هسته‌ای و امکان غنی سازی اورانیوم و غیره تنها بهانه ای برای تعرض آنان است که ماندن کشورمان در پیمان ان پی تی زمینه ای را برای این تهاجمات فراهم می کند و اگر زودتر از اینها با خروج قاطع از این پیمان ناعادلانه بهانه را از دست آنان گرفته بودیم مجبور بودند به دنبال زمینه ها و بهانه های دیگری برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی باشند و ما حداقل بهانه داشتن صنعت هسته‌ای را از آنان سلب کرده بودیم ..

کسانی که اصرار بر داشتن صنعت هسته‌ای را دلیل حمله اسرائیل میدانند در برابر این پرسش چه جوابی دارند که چرا کشور اسلامی پاکستان باوجود داشتن بمب اتمی و مواضع جدی و سخت علیه اسرائیل در مجامع بین‌المللی و شورای امنیت سازمان ملل هیچگاه هدف حمله اسرائیل نبوده است، یک دلیل پاسخ به این پرسش آن است که پاکستان اصولاً عضو پیمان ان پی تی نیست که بتواند هرازگاهی مطمع گزارش های مغرضانه دبیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار بگیرد اما جمهوری اسلامی ایران عضو این پیمان هست و درنتیجه این زمینه در هر زمانی وجود دارد که با انتشار یک گزارش خلاف واقع و دوگانه توسط دبیرکل یا مجموعه بازرسان آژانس مورد طمع دشمنان اسرائیلی یا آمریکایی یا اروپایی قرار گیرد، یک روز با حمله نظامی و امروز با تحریم سازمان ملل و مکانیسم ماشه و فردا هم خدا میداند چه بهانه و فشار دیگری را میخواهند در برابر مقاومت ملت ایران با ابزار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علم کنند، پس آیا بهتر نیست با خروج از پیمان ان پی تی یک بار برای همیشه بهانه را از اعمال استانداردهای ناعادلانه و دوگانه آژانس و امکان سوءاستفاده دشمنان بگیریم و به سالها بهانه ورزی و فشار بین‌المللی بر کشورمان به بهانه داشتن صنعت هسته‌ای که خود آژانس هم بر صلح آمیز بودن آن اذعان کرده ، خاتمه دهیم؟

اکنون که شورای امنیت سازمان ملل متحد با عدم رای به پیش نویس قطعنامه چین و روسیه برای تعلیق تحریم های گذشته سازمان ملل علیه کشورمان، بیش از ده سال تلاش دستگاه دیپلماسی برای اثبات رعایت استانداردهای پیمان ان پی تی توسط کشورمان را نقش بر آب کرد، زمان مناسبی برای خروج از این پیمان ناعادلانه و رهایی از این استانداردهای دوگانه است که امیدواریم متولیان امر این فرصت را مغتنم بدانند و برای همیشه بهانه تعرض به کشورمان را به خاطر داشتن صنعت هسته‌ای از دست دشمنان این مرز و بوم بگیرند.